bugün tam anlamıyla kavradım olayı. bu ev bana yaramıyor. ne olduğunu bilmiyorum ama garip bir şey var, vücudumun her yerini sıkıyor, morartana kadar. göğsüme oturuyor, nefesimi kesiyor. 8.yılımızda olucak şey mi bu...
6 ev bıraktım geçmişte.. her biri ayrı bir güzellik kattı bana ama şimdiye kadar hiç birinde bu kadar karanlıkta kalmamıştım. hiç biri bu şiddette bir gürültü yaratmamış içimde. gerçekten içimde birileri bağırıp duruyor. susmuyor. beynimi tırmalıyor, her an her dakika. içime çektiğim hava beni daha fazla soluksuz bırakıyor sanki.
taşınmam mı gerek? ne yapmam gerek...

savaş Ve barış

ne tatlı değil mi? orospu. niye bu kadar kaçıyoruz bu kelimeden oysa ki ağızdan su gibi serpiliyor; oğ-ross-puh

hayat sana çok güzel biliyorum, a-ah pardon güzel değil ama o kadar güzel gösteriyorsun ki kendimi tutamıyorum. seni kıskanıyorum. evet, en sonunda söyledim. seni kıskanıyoruuuuum. ay çok güzel bir daha söyleyeceğim.

bu insan karşısındaki rahatlığın yok mu! ee gerçi o jartiyer bende de o kadar güzel dursa heralde aynı kendine güven ve rahatlıkla dikilirdim milletin karşısına. senin gibi hemen atlardım üzerlerine ki bir an önce geçebileyim öne...

hayır, işin güzel kısmı her seferinde karlı çıkman. inan en çok bunu kıskanıyorum. herşey yalnızca sana ait. sende sana aitsin, dün gece altına girdiğin adamda sana ait. tüm yetkiler sende, insanlar senin dünyanda birer köle. sürekli bir savaşsın. herkes senin için çıldırıyor, deliriyor, seni istiyor hatta uğruna açık arttırmalar başlıyor.

güzelsin be orospu. ağdayla bile söküp atamadığın kıllarında olsa çok güzelsin.

seni baya kıskanmışım ha baksana?

iyi geceler tatlı orospu, büyük bir şans teptin.
yalnız rüyalar.